Death Valley N.P.
Door: Mathilda
Blijf op de hoogte en volg Erwin en Mathilda
28 September 2010 | Verenigde Staten, Lone Pine
Zo, na een bloedhete dag zijn we in Lone Pine, Californië, aangekomen. Via de website en de sms hebben we allerlei bezorgde berichten gelezen over dat het hier zo warm zo zijn en dat er in L.A. een hittegolf is van wel 45 graden. Nu zitten wij nog wel een eindje van L.A. vandaan, maar toch is het hier praktisch niet minder warm. Ons maximum vandaag was 43,3 graden!! Maar goed, we hebben de hele dag uit voorzorg heel goed gedronken, water en lemon ijsthee…heerlijk koel uit de koeltas. Op de momenten dat we foto’s gingen maken hebben we de motor van de auto aangelaten, zodat we in een koele auto konden stappen. Eerder deze vakantie zetten we vaak de motor af, maar de auto is in een mum van tijd zo weer een sauna. Overigens hoor ik nu op Radio 2 (06.35 uur NL tijd) dat het op Vliegveld Twente +1 graad is!!!!
Onze dag begon vandaag met uitchecken uit het hotel in Las Vegas. Een onvergetelijke stad, die wel erg veel veranderd is sinds ik hier in 1992 ook was. Hele hotels van toen zijn verdwenen en er zijn nieuwe bijgekomen. Ook de wedding chapels, destijds veelvuldig aanwezig op de Strip, waren er nu amper meer. Wij hebben onze trouwbeloftes dus niet kunnen bevestigen…helaas.
Las Vegas en Nevada hadden we al snel achter ons gelaten en we reden op weg naar Death Valley. Het landschap ging al snel over in een berglandschap en niet lang daarna gingen we al een eerste pas over. In Pahrump hebben we nog maar even getankt, want je wilt niet zonder benzine komen te staan in Death Valley. Eerst nog wat heuvelachtig maar dat veranderde toen we in het ‘dal’ van Death Valley kwamen te rijden. Death Valley kent de hoogste gemiddelde temperatuur der wereld. Het dal wordt aan beide zijden begrenst door ruige bergketens met in het midden een uitgestrekte vlakte. Een woestijn, maar niet van zand maar van een soort van grind. Death Valley is ook een gebied van subtiele kleuren, glanzende canyons, brandende zoutvlakten en prachtige rotsformaties. Hoezo is dit een dood gebied? Toen wij bij het Mormon Point kwamen, lag daar opeens een grote zoutvlakte. Het is een heel bijzonder gezicht, zo’n witte vlakte in de woestijn. Hier vlak na lag het Badwater Basin, het laagste punt van het Westelijk halfrond, op 85,55 m. onder zeeniveau. Zo bizar, zonder dat je er eigenlijk erg in hebt stijg en daal je enorme verschillen. Een paar dagen terug nog maar zaten we op 2.800 m. hoogte. Als je de zoutvlakte op loopt, heb je even het idee dat je over ijs loopt, totdat je het verschil in lopen voelt. Je glijdt absoluut niet uit. De mensen die er lopen zien er ook wel anders uit, dan wanneer het ijs zou zijn. Het was hier bijna die 43,3 graden die ik hier eerder noemde, dus iedereen liep er zomers bij. De zon brandt echt, maar toch is het goed te doen. Het is een droge warmte. De straaltjes lopen weliswaar over je rug, maar dat doet het ook als je onder de douche staat.
De rotsen rondom Artists Drive vormen een mooi pallet van allerlei prachtige kleuren. Deze drive was een kleine 'detour' vanaf de 'hoofdweg' naar Furnace Creek. Bij Furnace Creek is het Visitor Center; hier hebben we lekker 2 koeken gegeten en weer een koel blikje gedronken. Van hier ging onze weg naar Stovepipe Wells. Maar voordat we in Stovepipe Wells waren, reden we langs enorme zandduinen. Er was wel een trail naar de duinen toe, maar die hebben we dit keer maar laten liggen. We hadden immers al een tochtje over het Badwater Basin gelopen. In Stovepipe Wells zijn alleen maar twee western-stijl-achtige gebouwtjes: een general store en de Inn (waar je kunt overnachten). Heel bijzonder om dit zo in deze woestijn tegen te komen.
De volgende plaats die we tegenkwamen was Panamint Springs. Hier zijn we doorheen gereden. Inmiddels hadden we Death Valley achter ons gelaten en weer allerlei bergpassen genomen, o.a. op alweer 1.200 m. Het laatste plaatsje waar we doorheen reden was Keeler. Erwin had op Google Earth gezien dat er hier allerlei ‘spookhuisjes’ stonden. Zo bizar, een ‘gewoon’ dorp waar de meeste mensen in oude caravannetjes wonen, ook al zag het er doods uit en dan staan er gebouwen tussen die jaren geleden zomaar van het één op het andere moment verlaten zijn. Naast de Keeler market staat zelfs een hele mooie witte Chevrolet met platte banden uit vervlogen tijden …
Niet ver na Keeler ligt Lone Pine, waar wij dus nu overnachten. We hebben vandaag ongeveer 450 km. gereden door, voornamelijk, berglandschap en woestijn. Het was een prachtige rit!
Morgen gaan we naar Mariposa, in de buurt van Yosemite N.P. Weer een heel ander stuk natuur dan dat we tot nu toe gezien hebben.
O ja….we hebben de foto’s geplaatst bij het verslag van 26 september, toen we van Cannonville naar Las Vegas reden. Opmerkelijk is nog te schrijven dat het ’s ochtends erg koud was, 3,9 graden Celsius! We zaten met de fleecejes aan in de auto en hadden de airco maar uit gedaan.
Zoals Gina al schrijft het is wel een hele klus om deze site zo dagelijks bij te houden, maar we doen het graag. Al kom ik wel weinig aan lezen toe deze vakantie. Het uitzoeken van de foto’s vergt met name erg veel tijd. Eerst van beide de foto’s uploaden vanaf de fototoestellen en daarna uit beide fotoseries een mooie selectie voor jullie, en voor onszelf, uitzoeken.
Onze dag begon vandaag met uitchecken uit het hotel in Las Vegas. Een onvergetelijke stad, die wel erg veel veranderd is sinds ik hier in 1992 ook was. Hele hotels van toen zijn verdwenen en er zijn nieuwe bijgekomen. Ook de wedding chapels, destijds veelvuldig aanwezig op de Strip, waren er nu amper meer. Wij hebben onze trouwbeloftes dus niet kunnen bevestigen…helaas.
Las Vegas en Nevada hadden we al snel achter ons gelaten en we reden op weg naar Death Valley. Het landschap ging al snel over in een berglandschap en niet lang daarna gingen we al een eerste pas over. In Pahrump hebben we nog maar even getankt, want je wilt niet zonder benzine komen te staan in Death Valley. Eerst nog wat heuvelachtig maar dat veranderde toen we in het ‘dal’ van Death Valley kwamen te rijden. Death Valley kent de hoogste gemiddelde temperatuur der wereld. Het dal wordt aan beide zijden begrenst door ruige bergketens met in het midden een uitgestrekte vlakte. Een woestijn, maar niet van zand maar van een soort van grind. Death Valley is ook een gebied van subtiele kleuren, glanzende canyons, brandende zoutvlakten en prachtige rotsformaties. Hoezo is dit een dood gebied? Toen wij bij het Mormon Point kwamen, lag daar opeens een grote zoutvlakte. Het is een heel bijzonder gezicht, zo’n witte vlakte in de woestijn. Hier vlak na lag het Badwater Basin, het laagste punt van het Westelijk halfrond, op 85,55 m. onder zeeniveau. Zo bizar, zonder dat je er eigenlijk erg in hebt stijg en daal je enorme verschillen. Een paar dagen terug nog maar zaten we op 2.800 m. hoogte. Als je de zoutvlakte op loopt, heb je even het idee dat je over ijs loopt, totdat je het verschil in lopen voelt. Je glijdt absoluut niet uit. De mensen die er lopen zien er ook wel anders uit, dan wanneer het ijs zou zijn. Het was hier bijna die 43,3 graden die ik hier eerder noemde, dus iedereen liep er zomers bij. De zon brandt echt, maar toch is het goed te doen. Het is een droge warmte. De straaltjes lopen weliswaar over je rug, maar dat doet het ook als je onder de douche staat.
De rotsen rondom Artists Drive vormen een mooi pallet van allerlei prachtige kleuren. Deze drive was een kleine 'detour' vanaf de 'hoofdweg' naar Furnace Creek. Bij Furnace Creek is het Visitor Center; hier hebben we lekker 2 koeken gegeten en weer een koel blikje gedronken. Van hier ging onze weg naar Stovepipe Wells. Maar voordat we in Stovepipe Wells waren, reden we langs enorme zandduinen. Er was wel een trail naar de duinen toe, maar die hebben we dit keer maar laten liggen. We hadden immers al een tochtje over het Badwater Basin gelopen. In Stovepipe Wells zijn alleen maar twee western-stijl-achtige gebouwtjes: een general store en de Inn (waar je kunt overnachten). Heel bijzonder om dit zo in deze woestijn tegen te komen.
De volgende plaats die we tegenkwamen was Panamint Springs. Hier zijn we doorheen gereden. Inmiddels hadden we Death Valley achter ons gelaten en weer allerlei bergpassen genomen, o.a. op alweer 1.200 m. Het laatste plaatsje waar we doorheen reden was Keeler. Erwin had op Google Earth gezien dat er hier allerlei ‘spookhuisjes’ stonden. Zo bizar, een ‘gewoon’ dorp waar de meeste mensen in oude caravannetjes wonen, ook al zag het er doods uit en dan staan er gebouwen tussen die jaren geleden zomaar van het één op het andere moment verlaten zijn. Naast de Keeler market staat zelfs een hele mooie witte Chevrolet met platte banden uit vervlogen tijden …
Niet ver na Keeler ligt Lone Pine, waar wij dus nu overnachten. We hebben vandaag ongeveer 450 km. gereden door, voornamelijk, berglandschap en woestijn. Het was een prachtige rit!
Morgen gaan we naar Mariposa, in de buurt van Yosemite N.P. Weer een heel ander stuk natuur dan dat we tot nu toe gezien hebben.
O ja….we hebben de foto’s geplaatst bij het verslag van 26 september, toen we van Cannonville naar Las Vegas reden. Opmerkelijk is nog te schrijven dat het ’s ochtends erg koud was, 3,9 graden Celsius! We zaten met de fleecejes aan in de auto en hadden de airco maar uit gedaan.
Zoals Gina al schrijft het is wel een hele klus om deze site zo dagelijks bij te houden, maar we doen het graag. Al kom ik wel weinig aan lezen toe deze vakantie. Het uitzoeken van de foto’s vergt met name erg veel tijd. Eerst van beide de foto’s uploaden vanaf de fototoestellen en daarna uit beide fotoseries een mooie selectie voor jullie, en voor onszelf, uitzoeken.
-
29 September 2010 - 06:50
Kellers & Co:
Hoi,
Was blij jullie verhaal vanmorgen weer te lezen..Want ik had een sms-je gestuurd ivm te temperatuur (alsof jullie niets zouden merken daarvan ;-) ) die in LA is en hoorde daar niets meer op. Toen dacht ik of de telefoon is gesmolten of je hebt geen bereik in Death Valley...ja ze noemen het daar tenslotte niet voor niets zo.
Maar goed, leuk om jullie verhaal weer te lezen en foto's te bekijken.
Wel apart zo'n zoutmeer...moet er toch zoutwater zijn geweest daar, misschien wel een soort van "dode zee" als in Israel.
Vanmorgen was het trouwens wel grappig he??
Ik las jullie verhaal en toen ik de foto's bekeek veranderden ze.. Wat bleek jullie waren op het zelfde moment de foto's aan het plaatsen. Was wel heel erg toevallig. Daarna nog even via de Hyves gechat...leuk!!
Nou als jullie dit lezen hebben jullie weer een mooie dag voor de boeg.
Veel plezier !!
Liefs ! -
29 September 2010 - 11:13
Sjaak:
zijn jullie al bruin?? -
29 September 2010 - 11:51
Ma En Pa:
Weer hele mooie plaatjes
Die zoutvlakte moet fantastisch zijn.Wij zijn steeds maar weer verbaasd.Hopeljk zijn jullie nog niet uitgedroogd.Ja Mathilda,we bewonderen je ook dat je na die vermoeiende dagen steeds nog de moed hebt om al die reisverslagen te maken.Maak je ook niet te moe,want je bent er nog niet.Als je te moe bent sla je maar eens een dagje over.Groetjes uit een fris Nederland.Ma en Pa -
29 September 2010 - 14:07
Sterre:
Hoi,
Willen jullie nog kinderpostzegels kopen??
Er zijn ook nog leuke kaarten.
Groetjes, Sterre -
29 September 2010 - 19:02
Marjolein:
Hoi hoi,
Het blijft leuk jullie verhalen te lezen.
Ik geloof graag dat veel werk is maar als je het leuk vind om te doen!!!
pfff 43 graden en ik zit hier met een oma-neus ;-) op de bank!!!!
Het blijft er toch echt fantastisch uit zien de foto's!!!!
Geniet er nog lekker van!!!
Liefs, Lein -
29 September 2010 - 19:34
Wim En Loes:
Death valley is heel bijzonder.. en erg heet (wij waren er in juli)
Ik hoop voor jullie dat richting San Francisco het wat koeler wordt..
groetjes van ons -
29 September 2010 - 21:11
Papa En Mama.:
Hoi samen,
Vandaag voor ons laat jullie verslag gelezen en gereageerd omdat ik met oma B. de hele dag uit zijn geweest met de HTM, was erg gezellig.
Wat slim om met die hitte de auto met airco aan te laten staan.
Wat een prachtrit met verschillend soorten natuur hebben jullie vandaag gehad. Ook hebben we weer prachtige foto's van jullie gekregen zo ook van het zoutmeer waar je goed op kan zien dat de aarde rond is, heel mooi.
Geniet lekker verder,
liefs,mama. -
30 September 2010 - 16:35
Sjaak:
wat is een oma-neus?
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
