San Francisco 2

Gelukkig konden we vanmorgen uitslapen, want gisteravond is het een latertje geworden. De website van waarbenjij.nu werkte niet helemaal lekker en ik was er achter gekomen dat er geen bericht was verzonden aan de mensen in de maillist, dat er weer een nieuw verslag was geplaatst. En aangezien het zondag was, zouden jullie natuurlijk veel tijd hebben om het verslag te kunnen lezen. Maar ja, als je geen bericht krijgt dat er een nieuw berichtje staat, ga je vast ook niet kijken. Wat ik ook probeerde…het lukte niet. Uiteindelijk dan maar vanmorgen alsnog maar even een extra logje aangemaakt om jullie erop attent te maken.

Zoals al gezegd, we konden lekker uitslapen en zijn pas rond 9 uur bed uit gekomen. Na het ontbijt zijn we naar Chinatown gegaan. We hebben maar weer de (trolley)bus gepakt en de benenwagen. Bij Chinatown was het inmiddels wel tijd voor een lekkere Starbucks met een lekkere koek. In de Mainstreet van Chinatown hebben we lekker rondgeslenterd en mooie Chinese gebouwen bekeken. Ondertussen kreeg ik van Sterre te horen dat zij weer 2 medailles bij het zwemmen had behaald: goud op de 50 m. vrij en zilver op de 100 m. wissel. Knap gedaan meid!! Wij zijn hier op afstand trots op je.

In het hotel had Erwin vanuit onze gids nog even snel een half uur wandeling door North Beach opgeschreven. Dit is een gezellig levendig wijkje, met allerlei cafés, verschillende muurschilderingen en wat verderop in de wijk een gedeelte met volledig Italiaanse invloeden. Aan het eind van onze wandeling zat een Italiaans cafe en hier hebben we een overheerlijke panini gegeten.

Vervolgens zijn we naar de Coit Tower gelopen. De Coit Tower is gebouwd op de top van de 87 meter hoge Telegraph Hill, een heuvel gelegen tussen Fisherman’s Wharf en het financiële district. In 1850 stond er bovenop de heuvel een paal met beweegbare armen die gebruikt werd om signalen door te sturen. De houten armen werden verplaatst om aan te geven dat er schepen binnenvaarden. In 1853 werd het manuele systeem vervangen door een elektrische telegraaf centrale, vandaar de naam van de heuvel.

Nu schrijf ik dat natuurlijk erg makkelijk dat we erheen zijn gelopen, maar weet dat San Francisco gebouwd is op niet minder dan 43 heuvels. Deze heuvels loop je voortdurend op en neer en nog flink steil ook hoor! We hebben niet voor niets ook een OV-card. Maar soms ben je er toch sneller met lopen, vanwege wachttijd, overstaptijd of alsnog looptijd na het uitstappen.

Op de Coit Tower hadden we een prachtig uitzicht over de stad. Het was redelijk weer en de Golden Gate Bridge was gelukkig weer teruggeplaatst. Dit heeft ons doen besluiten om terug te gaan naar het hotel om daar de auto te pakken zodat we naar Twin Peaks konden rijden. Vanaf Twin Peaks heb je helemaal een prachtig uitzicht over de hele stad in 1 blik. De Coit Tower staat meer midden in de stad zodat je rondom moet kijken. Vanaf Twin Peaks is het “all-in-one-sight”. Prachtig!!

Nu we toch in de auto zaten zijn we nog even terug gegaan naar de Postcard Row. We wilden toch echt nog even de bekende huisjes met de daarbij bekende skyline bekijken en op de foto vastleggen. Een totaal ander beeld dan gisteren zeg! Hiervandaan zijn we naar Lombard Street gereden om nu met de auto zelf al die zigzagbochten (vanwege de 27 % daling) te nemen. Maar wat inspanning voor de auto om er te komen zeg. Het was filerijden naar het begin van dat straatje. Maar ja filerijden….wél op zo’n steile helling wat ik al schreef. De banden hebben nu een aantal gladde plekken van het doorslippen van de wielen…haha…geintje natuurlijk. Wel apart om met de auto door die straat te rijden. Uiteindelijk hebben we ook nog een daling gedaan van 31,5 % in Filbert Street, de steilste straat van S.F....en dat zonder zigzagbochten! Het leek wel of je in een rollercoaster zat, terwijl we naar beneden denderden.

Genoeg gereden voor vandaag en de auto weer terug naar het hotel gebracht. Weer met de bus richting Fisherman’s Wharf om daar een hapje te eten.

Morgen gaat onze dag richting de Highway 1, de kustroute die we zuidwaarts zullen nemen. Waar we overnachten….? Geen flauw idee. We komen vanzelf wel wat tegen. Gelukkig liggen er aan deze weg zat plaatsen, op niet al te lange afstand van elkaar, om een slaapplek binnen niet al te lange tijd te vinden.

Hopelijk lukt het trouwens straks wel om dit verslag online te krijgen, zodat jullie weer een melding krijgen.

PS: wat er mis is met de website weet ik niet. het verslag is geplaatst, maar helaas weer zonder melding aan jullie.