Get your kicks...
Door: Mathilda en Erwin
Blijf op de hoogte en volg Erwin en Mathilda
18 September 2010 | Verenigde Staten, Williams
…on the Route 66!
Maar eerst vanmorgen gefeliciteerd door Erwin voor m’n verjaardag! Een bijzondere natuurlijk…40. Andere hebben/hadden daar moeite mee, maar ik totaal niet. Je bent zo jong als je je voelt en dat is in ieder geval nog geen 40. Vanuit Nederland waren er een paar kadootjes meegegeven en die heb ik eerst opengemaakt. Daarna lekker ontbeten met m’n “I’m 40” button op!
Rond kwart voor 10 zijn we weggereden vanuit Kingman. Dit keer zijn we niet verder gereden naar onze volgende tussenstop, maar we zijn 50 mijl teruggereden naar de grens met Californië om vanaf daar een stuk over de historic Route 66 te rijden. Via Google had Erwin allemaal uitgevonden waar er leuke dingen te zien zouden zijn.
Het eerste was toch wel de route zelf en het uitzicht dat we hadden. Wat een supermooie route zeg!
De 1e tussenstop was in Oatman, een oud Wild West plaatsje, met een heuse saloon, mooie oude huisjes en winkeltjes. We werden hartelijk welkom geheten door de lokale dieren: de ezels!! Vlak voor Oatman zagen we al een verkeersbord waarop stond dat we voor ezels moesten uitkijken; ik natuurlijk lachen!! Maar het bleek echt zo te zijn. In Oatman waren we nog getuige van een bankoverval….een gespeelde bankoverval waarbij de ATM werd overvallen. Hiervoor werd zelfs de straat afgesloten. Was wel even grappig om te zien; een 2-koppig amateur toneelschap die ook de schietkunst nog even lieten zien.
Via de Sitegreave Pass, met de slinger-de-slang weggetjes met haarspeldbochten en prachtige uitzichten kwamen we in Cool Springs. Stel je er niet teveel bij voor: een piepklein museumpje met een oud winkeltje waar “route 66 stuff” wordt verkocht en waar je tegelijkertijd ook nog wel terecht kunt voor een koud drankje of een toiletbezoek. Wanneer de nood hoog is, moet je wel naar buiten toe, want de dixie staat mooi achter een houten schotje.
Rond 13:45 uur reden we weer langs ons gewezen hotel in Kingman. Bij de supermarkt hebben we dit keer een heerlijke sandwich gekocht en buiten in de schaduw opgegeten. Daarna weer snel verder over de “Historic Route 66”. Hoeveel (vracht)treinen we trouwens niet hebben gezien….niet normaal en superlang allemaal. De treinen vervoeren containers, vaak zelfs 2 op elkaar en worden voortgetrokken door 3, soms wel 4, loc’s. Het is volgens ons wel een mooie baan hier: machinist zijn. Het is toch een feest als je dagelijks (of weet ik hoe vaak die route wordt afgelegd) zo’n mooie route mag rijden.
Volgende stop was in Hackberry. Weer zo’n leuk gebeuren. Misschien hebben jullie dit al eens op tv gezien, want jaren geleden heeft Huub Stapel een prachtige reportage gemaakt over de route 66. Mensen die deze reportage hebben gezien, herinneren zich vast die hele mooie rode corvette uit de fifties. Je moet ook écht een verzamelaar van 50’s/60’s spullen zijn. Kijk maar naar de foto’s. Er heerst ook een hele leuke sfeer.
In Peach Springs (hoofdstad van de Hualapai indianen) hebben we een taartje voor m’n verjaardag gegeten. Bij de supermarkt waar we de sandwiches hadden gekocht zat ook een bakery en hebben we alle twee iets lekkers voor vanmiddag gekocht. Erwin een soort van roombroodje en ik een cupcake, met een flinke mintroomtoet….mmmm…. In de auto had Erwin al gezegd een moorkop te willen nemen. Ja hoor…een moorkop hier in de States. Blijkt dat ze die dus ook gewoon hadden!!!! Maar toen wilde hij ‘m niet.
Laatste tussenstop vandaag aan de Route 66 was Seligman. Dit was een echte plaats weer met allerlei gebouwen die de sfeer van de 50-er/60-er jaren uitstralen. Als je dan ook nog eens de muziek uit die tijd hoort, waan je je helemaal in die tijd. Alleen klopt het beeld niet door alle toeristen die er rondlopen, met allerlei digitale camera’s om de nek/voor het oog. In Seligman hebben we nog leuke plaatjes geschoten van de Sundries, het oudste gebouw van dit plaatsje. En niet te vergeten the world famous Delgadillors Snow Cap Drive-In and Angel’s Barber Shop ...
Vlak na Seligman zijn we weer de Interstate 40 opgegaan naar Williams; het was nog een 40 minuten rijden. Rond 6 uur waren we in Williams, waar we zijn gaan inchecken. Gelukkig is deze boeking goed gegaan en hebben we de gereserveerde kamer. Het is een het oudste hotel van Arizona (de staat waar we nu zijn), uit 1891! De vriendelijke dame heeft het Nederlandse vlaggetje in de standaard gezet, waaruit blijkt waar alle gasten van vandaag vandaan komen (leuk idee). Dat het een oud hotel is merkten we met name op de 1e verdieping: de vloeren lopen schuin af (nee, we hebben nog niets gedronken). Wij hebben kamer 15 “Netherlands”: een kamer met Nederlandse accenten, zoals allerlei delfts blauw en klompjes. We voelen ons gelijk thuis.
Na de koffers op de kamer te hebben gezet hebben we de leuke mainstreet van Williams doorgelopen. Wat gezellig zeg, en ook een gezellige drukte. Het is nu al wel wat frisser; je zou bijna een vestje aantrekken. M’n thermometer geeft toch echt 22 graden aan. Kun je nagaan!! Maar voor ons is het een verschil van 18 graden overdag, want nog steeds is het overdag hier zo’n graad of 40.
We komen terecht bij een Mexicaans restaurant waar gelijk gevraagd wordt of ik vandaag 40 geworden ben (vanwege die button). Zij is pas de eerste vandaag die er iets van zegt. We gaan lekker buiten zitten waar live muziek wordt gespeeld. Dit is een goed gekozen restaurant; het eten bleek achteraf ook erg goed te zijn en de muzikant speelde erg goed en lekkere muziek. Gelijk maar een CD-tje voor in de auto gekocht. ‘k had net m’n laatste hap eten in m’n mond en de serveerster kwam met een ijs’je’ aan…vanwege m’n verjaardag!! Leuk hè? Het was een heerlijk ijsje waar we met z’n 2-en lekker van hebben zitten smullen.
Het was weer een leuke, mooie dag, met een feestelijk tintje. Bedankt iedereen voor de telefoontjes, smsjes, berichtjes via deze weblog of via Hyves.
Morgen naar de Grand Canyon…we hebben er weer zin ân.
P.S. Williams is ook weer zo’n ontzettend leuk plaatsje aan de route 66. De foto’s houden jullie nog van ons tegoed, want het was hier al heel snel donker. We raken er al een beetje aan gewend foto’s met strak blauwe luchten te schieten …
Maar eerst vanmorgen gefeliciteerd door Erwin voor m’n verjaardag! Een bijzondere natuurlijk…40. Andere hebben/hadden daar moeite mee, maar ik totaal niet. Je bent zo jong als je je voelt en dat is in ieder geval nog geen 40. Vanuit Nederland waren er een paar kadootjes meegegeven en die heb ik eerst opengemaakt. Daarna lekker ontbeten met m’n “I’m 40” button op!
Rond kwart voor 10 zijn we weggereden vanuit Kingman. Dit keer zijn we niet verder gereden naar onze volgende tussenstop, maar we zijn 50 mijl teruggereden naar de grens met Californië om vanaf daar een stuk over de historic Route 66 te rijden. Via Google had Erwin allemaal uitgevonden waar er leuke dingen te zien zouden zijn.
Het eerste was toch wel de route zelf en het uitzicht dat we hadden. Wat een supermooie route zeg!
De 1e tussenstop was in Oatman, een oud Wild West plaatsje, met een heuse saloon, mooie oude huisjes en winkeltjes. We werden hartelijk welkom geheten door de lokale dieren: de ezels!! Vlak voor Oatman zagen we al een verkeersbord waarop stond dat we voor ezels moesten uitkijken; ik natuurlijk lachen!! Maar het bleek echt zo te zijn. In Oatman waren we nog getuige van een bankoverval….een gespeelde bankoverval waarbij de ATM werd overvallen. Hiervoor werd zelfs de straat afgesloten. Was wel even grappig om te zien; een 2-koppig amateur toneelschap die ook de schietkunst nog even lieten zien.
Via de Sitegreave Pass, met de slinger-de-slang weggetjes met haarspeldbochten en prachtige uitzichten kwamen we in Cool Springs. Stel je er niet teveel bij voor: een piepklein museumpje met een oud winkeltje waar “route 66 stuff” wordt verkocht en waar je tegelijkertijd ook nog wel terecht kunt voor een koud drankje of een toiletbezoek. Wanneer de nood hoog is, moet je wel naar buiten toe, want de dixie staat mooi achter een houten schotje.
Rond 13:45 uur reden we weer langs ons gewezen hotel in Kingman. Bij de supermarkt hebben we dit keer een heerlijke sandwich gekocht en buiten in de schaduw opgegeten. Daarna weer snel verder over de “Historic Route 66”. Hoeveel (vracht)treinen we trouwens niet hebben gezien….niet normaal en superlang allemaal. De treinen vervoeren containers, vaak zelfs 2 op elkaar en worden voortgetrokken door 3, soms wel 4, loc’s. Het is volgens ons wel een mooie baan hier: machinist zijn. Het is toch een feest als je dagelijks (of weet ik hoe vaak die route wordt afgelegd) zo’n mooie route mag rijden.
Volgende stop was in Hackberry. Weer zo’n leuk gebeuren. Misschien hebben jullie dit al eens op tv gezien, want jaren geleden heeft Huub Stapel een prachtige reportage gemaakt over de route 66. Mensen die deze reportage hebben gezien, herinneren zich vast die hele mooie rode corvette uit de fifties. Je moet ook écht een verzamelaar van 50’s/60’s spullen zijn. Kijk maar naar de foto’s. Er heerst ook een hele leuke sfeer.
In Peach Springs (hoofdstad van de Hualapai indianen) hebben we een taartje voor m’n verjaardag gegeten. Bij de supermarkt waar we de sandwiches hadden gekocht zat ook een bakery en hebben we alle twee iets lekkers voor vanmiddag gekocht. Erwin een soort van roombroodje en ik een cupcake, met een flinke mintroomtoet….mmmm…. In de auto had Erwin al gezegd een moorkop te willen nemen. Ja hoor…een moorkop hier in de States. Blijkt dat ze die dus ook gewoon hadden!!!! Maar toen wilde hij ‘m niet.
Laatste tussenstop vandaag aan de Route 66 was Seligman. Dit was een echte plaats weer met allerlei gebouwen die de sfeer van de 50-er/60-er jaren uitstralen. Als je dan ook nog eens de muziek uit die tijd hoort, waan je je helemaal in die tijd. Alleen klopt het beeld niet door alle toeristen die er rondlopen, met allerlei digitale camera’s om de nek/voor het oog. In Seligman hebben we nog leuke plaatjes geschoten van de Sundries, het oudste gebouw van dit plaatsje. En niet te vergeten the world famous Delgadillors Snow Cap Drive-In and Angel’s Barber Shop ...
Vlak na Seligman zijn we weer de Interstate 40 opgegaan naar Williams; het was nog een 40 minuten rijden. Rond 6 uur waren we in Williams, waar we zijn gaan inchecken. Gelukkig is deze boeking goed gegaan en hebben we de gereserveerde kamer. Het is een het oudste hotel van Arizona (de staat waar we nu zijn), uit 1891! De vriendelijke dame heeft het Nederlandse vlaggetje in de standaard gezet, waaruit blijkt waar alle gasten van vandaag vandaan komen (leuk idee). Dat het een oud hotel is merkten we met name op de 1e verdieping: de vloeren lopen schuin af (nee, we hebben nog niets gedronken). Wij hebben kamer 15 “Netherlands”: een kamer met Nederlandse accenten, zoals allerlei delfts blauw en klompjes. We voelen ons gelijk thuis.
Na de koffers op de kamer te hebben gezet hebben we de leuke mainstreet van Williams doorgelopen. Wat gezellig zeg, en ook een gezellige drukte. Het is nu al wel wat frisser; je zou bijna een vestje aantrekken. M’n thermometer geeft toch echt 22 graden aan. Kun je nagaan!! Maar voor ons is het een verschil van 18 graden overdag, want nog steeds is het overdag hier zo’n graad of 40.
We komen terecht bij een Mexicaans restaurant waar gelijk gevraagd wordt of ik vandaag 40 geworden ben (vanwege die button). Zij is pas de eerste vandaag die er iets van zegt. We gaan lekker buiten zitten waar live muziek wordt gespeeld. Dit is een goed gekozen restaurant; het eten bleek achteraf ook erg goed te zijn en de muzikant speelde erg goed en lekkere muziek. Gelijk maar een CD-tje voor in de auto gekocht. ‘k had net m’n laatste hap eten in m’n mond en de serveerster kwam met een ijs’je’ aan…vanwege m’n verjaardag!! Leuk hè? Het was een heerlijk ijsje waar we met z’n 2-en lekker van hebben zitten smullen.
Het was weer een leuke, mooie dag, met een feestelijk tintje. Bedankt iedereen voor de telefoontjes, smsjes, berichtjes via deze weblog of via Hyves.
Morgen naar de Grand Canyon…we hebben er weer zin ân.
P.S. Williams is ook weer zo’n ontzettend leuk plaatsje aan de route 66. De foto’s houden jullie nog van ons tegoed, want het was hier al heel snel donker. We raken er al een beetje aan gewend foto’s met strak blauwe luchten te schieten …
-
19 September 2010 - 09:31
Sjaak:
hee, ben ik de eerste?
40 worden op deze manier vergeet je NOOIT meer!
bedankt voor de mooie foto's en de verhalen! -
19 September 2010 - 10:16
Pa En Ma:
Zondag 12uur,Zojuist jullie route 66 gelezen. Jullie maar genieten.Ja,zoals Sjaak zegt:Die 40ste verjaardag vergeet je nooit meer.En Erwin is al jaren"vol"van route 66
Ik probeer de foto"s nog eens.Zojuist lukte het niet.Verder alles goed.Liefs Pa en Ma. -
19 September 2010 - 10:24
Pa En Ma:
Zojuist alles bekeken.
De motoren moesten er natuurlijk ook op.
Morgen weer maar genieten.Pa Ma. -
19 September 2010 - 10:32
Papa En Mama.:
Hoi,
Gaaf dan die route 66,je bent echt terug in de 60er jaren,'k ben wel een beetje jaloers en zou best een muisje hebben willen zijn om dat te kunnen zien.Leuke 40e verjaardag,dat je vergeet je niet meer.Je mooie rode verjaardagskado is die opvouwbaar? Erwin waarom toch geen moorkop? We zien al jullie hebben lekker gesmuld,de foto van het 2persoons ijsje houden we zeker nog te goed.
Wel leuk die nederlandse kamer.Toeval?
Geniet lekker.
Groetjes uit een droog en winderig Scheveningen.
P.s.leuke profielfoto. -
19 September 2010 - 10:58
Wim En Loes:
Heel bijzondere route; volgens mij vind je die nergens anders ( maar ik kan het mis hebben)en leuke foto's!!
..en een bijzondere verjaardag!!
wat wil je nog meer.
Jullie denken zeker dat ik wel zal reageren op dat 2-persoonsijsje.. dat doe ik lekker niet!!
Oeps, nou heb ik toch gereageerd:)
op naar de volgende bijzondere dag.
Veel plezier
Liefs van ons -
19 September 2010 - 15:52
Hanke:
Héél hartelijk gefeliciteerd met je 40e verjaardag Mathilda!! Hebben jullie niet eens voor een tompouce gekozen?!.. :-) Wat ontzettend leuk dat jullie ons weer op de hoogte houden van jullie reis. We genieten er van, super! En ja, we zullen aan jullie denken als we morgen weer naar ons werk gaan...hihi! Nog veel plezier daar!
groetjes, Hanke -
19 September 2010 - 18:56
Har En Mar:
ja ja wat een heerlijkheid,je waant je echt in de jaren 60.
maar wat een leuk kado heb je gekregen {ik bedoel dat heerlijke ijsje ] bewaar je nog wat voor Loes?????
Erwin je maakt hele mooie foto's ga zo door!!!!!
Wij kijken al uit naar morgen dit wordt prachtig eeeeen probeer een heli te nemen hoor!
gr van ons. -
19 September 2010 - 19:42
Kellers & Co:
Ik zei toch dat je er een "slaatje" uit zou slaan van je 40-ste verjaardag ;-)
Je ziet er op die foto's net zo uit als toen je 39 was trouwens...hihi.Wel grappig jullie hadden op je 40-ste verjaardag wel veel met 40 te maken..want jullie waren de Interstate 40 opgegaan naar Williams,wat 40 minuten rijden was waar het 40 graden was !! TOEVAL??? Ach zo wen je wel aan het getal 40.
Kan me voorstellen dat je je in de jaren 60-waant tijdens jullie route 66!
Mooie foto's en een goed verhaal. Goed idee van de eigenaresse van het hotel om een vlaggetje van de gasten te plaatsen.
Die mint cupcake ziet er trouwens wel heel erg lekker uit...mmm
Jullie volgende reisdag zal ook vast weer heel bijzonder zijn, ben benieuwd.
Liefs vanuit een "iets" koeler dan 40 graden Scheveningen !! -
20 September 2010 - 14:17
Fam Van Riel:
Hoi,
Nog gefeliciteerd met je 40ste verjaardag. en inmiddels 40 en 2 dagen.
Leuk om de verslagen te lezen
Groetjes, Ramon, Monique, Isa en Nikki -
20 September 2010 - 15:39
Marjo En Jan:
Uiteraard ook onze gelukwensen. Een beetje te laat, maar van harte gemeend.
Leuk om jullie reisverslag te lezen. We genieten met jullie mee.
We hopen dat de reis verder ook voorspoedig verloopt en we blijven lezen....
groetjes,
Marjo en Jan
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
