Grand Canyon Skywalk

Vanmorgen zat het ontbijt bij de prijs inbegrepen dus we hebben lekker in het hotel ontbeten: wafels, bagels, muffins, soort van koffiekoeken….echt gezond is het allemaal niet, maar wel lekker. Daarbij een lekker koppie thee en een jus d’orange en we kunnen weer even vooruit.

We waren al snel Kingman uit op weg naar de Grand Canyon Skywalk. De weg werd steeds rustiger en aan de huizen kwam ook een eind. Ook kwam een eind aan de verharde weg; dat wisten we gelukkig al. Niet hoe lang die weg was; de informatie daarover verschilden nogal. Uiteindelijk hebben we 15 mijl (18 km) over onverharde weg gereden, merendeel bestaande uit steentjes, dus echt snel reed het niet en natuurlijk voorzichtig met de auto. Al zit in onze verzekering wel schade aan de auto inbegrepen, dus waar maken we ons eigenlijk druk om.

Rond 11 uur kwamen we aan bij de Terminal (bezoekerscentrum). Vanaf hier moesten we verder met een bus. Omdat we ons ticket al online hadden gekocht konden we snel doorlopen bij de kassa van de Skywalk (anders kon het ook, want nu al waren we gelijk aan de beurt om ons internetticket om te ruilen tegen een echt ticket). Alle tassen, camera’s, telefoons (zoals Erwin het opeens noemde een “telefooncel”) moesten in een kluisje. Op de Skywalk mag je namelijk niets nemen, bang voor beschadigingen aan het glas. Een tijdje terug hebben wij een documentaire gezien op National Geographic over de bouw van dit kunstige bouwwerk. Er zijn heel veel veiligheidsvoorschriften genomen; dat moet ook wel als je ziet hoe dat ding (in de vorm van een hoefijzer) boven de afgrond hangt. We kregen zelfs speciale schoentjes aan, diezelfde als die je aanmoet als je gaat kijken bij het afzwemmen van een zwemdiploma! Alleen hebben deze het logo van de Grand Canyon Skywalk. Gelukkig mogen we ze meenemen.

Omdat je dus op de Skywalk zelf geen foto’s kunt maken staan er mensen van de Skywalk die dat dus voor jou doen. En die foto’s kun je later natuurlijk weer kopen. We hebben een leuke serie laten maken; een aantal vind je terug bij deze weblog.
Het is heel bijzonder om boven die afgrond te lopen. Zelfs Erwin met z’n hoogtevrees heeft hier zonder vrees gelopen. Hij wist (van die documentaire) hoe stevig dat het is. Tóch zagen we ook mensen die niet over het glas heen durven te lopen. Zij hielden zich angstvallig aan de reling vast. Aan de kant van de reling kun je niet door de vloer heen kijken. Dat glasgedeelte is alleen in het midden.

O ja, ik vergeet te zeggen dat voordat we de Skywalk opgingen we eerst al een aantal foto’s hebben gemaakt. Wat een enorme massa stenen zeg! Niet normaal, zo groot, lang, diep en klein dat je jezelf erg klein voelt in al dit natuur”geweld”.
Na de Skywalk zijn we met de bus naar een ander uitzichtpunt gegaan. Ook hier hebben we weer foto’s gemaakt. Het mooie was hier dat je naar een punt kon lopen en 360 graden in de rondte kon kijken. Met m’n kleine cameraatje heb ik een filmpje gemaakt en dan pas zie je eigenlijk goed hoe groots het is. Met een foto kun je dat toch eigenlijk niet ‘pakken’.

Hierna zijn we weer met de bus teruggegaan naar het bezoekerscentrum en hebben we de terugreis naar Kingman weer aanvaard. In Kingman hebben we bij de Wal Mart een nieuw koelboxje voor in de auto gekocht. Gisteren hadden we er al 1 gekocht (van piepschuim), maar die was eigenlijk niet handig omdat die niet tussen de voorstoel en de achterbank past. Vandaag hebben we ‘m wel gebruikt (ijsblokjes vanuit de ijsmachine erin, daartussen de blikjes drinken en flesjes water en je hebt de hele dag een koel drankje!), maar stond ‘ie op de achterbank in de veiligheidsgordel vast. Nu hebben we een mooiere, die we zelfs mee naar huis nemen en die wél tussen de voorstoel en achterbank past. Dat piepschuimen ding dumpen we wel ergens.

Ook wilde Erwin nog even naar een Harley winkel hier in Kingman, waar we eigenlijk toch langs reden op weg naar het hotel. Een t-shirt van HD en de Route 66 (Mother Road) ligt al in zijn koffer. Toen zijn we maar gelijk gaan eten bij de Ihop anders zouden we heen en weer blijven rijden.

In het hotel is een indoor zwembad en jacuzzi. We besloten om nog even lekker de jacuzzi in te gaan om bij te komen (waarvan????). Daarna tassen weer ingepakt, want morgen gaan we natuurlijk weer op doorreis. Via de Route 66 gaan we naar Williams. Dat belooft wat…..


PS: leuk om al jullie reacties te lezen! Ook van onze nieuwe lezers!! Erg verrassend.