Zion N.P.

Na ons ontbijt op de kamer zijn we vanmorgen om 9 uur weggegaan vanuit Page. Eerst nog even tanken en vervolgens koers gezet richting Zion N.P. Laila (ja, we hebben goed gelezen) vertelde dat we er zo’n 3 uur over zouden rijden. En dat klopte wel. Na Page passeerden we spoedig de grens met Utah. Het landschap veranderde snel naar een meer bosrijk landschap. Of althans…een meer groen landschap. We moesten de plaatsen Kenab en Mt. Carmel aanhouden, dan kwamen we automatisch in Zion.

Zion N.P. konden we, dankzij onze jaarpas, zo inrijden en we zagen Checkerboard Mesa al gelijk liggen. Het was wel grappig, want ik zag een berg (zoals die er hier heel veel van zijn), maar van deze berg zei ik tegen Erwin dat de ‘schaakbord’berg er zoiets uit moest zien (dat stond mij nog bij van uit 1992, toen ik hier was). Bleek de bewuste berg naast de door mij aangewezen berg te liggen…..

Het was ongeveer 14 mijl rijden naar het Visitor Center en onderweg hebben we een aantal fotostops ingelast. Voordat we een 1,1 mijl lange (en zéér donkere) tunnel ingingen hebben we de auto geparkeerd voor een korte trail, de Canyon Overlook trail gelopen. Een mooi pad om een mooi uitzicht over een deel van de Canyon te krijgen. We hebben onze sport voor vandaag weer gehad, want het ging niet over gelijk pad, kan ik je vertellen. Door de tunnel heen leek het wel of we in de Pyreneeën reden; via allemaal haarspelden vervolgden we onze weg naar beneden.

Bij het Visitor Center was het behoorlijk druk, maar we hebben toch een plekje op de parkeerplaats kunnen vinden. Via het bij de toegang gekregen kaartje zagen we al dat we waarschijnlijk niet verder zelf met onze auto de canyon van Zion N.P. in mochten rijden, maar dat dat met behulp van een shuttlebus ging. We hebben het voor de zekerheid nog even nagevraagd; het klopte helaas. Even snel onze lunch opgegeten en de shuttle gepakt. De shuttlebus stopt op 8 plaatsen in Zion en werkt als een hop-off/hop-on bus. Aangezien het nog zo’n 2 ½ uur rijden zou zijn naar onze cabin in Cannonville hadden we niet echt tijd om nog een andere trail te lopen, maar op een aantal plaatsen zijn we toch even uitgestapt om een fotootje te schieten en vervolgens weer de volgende bus te nemen.

Toen we weer onderweg naar het startpunt waren zag Erwin op het horloge van de chauffeuse dat het een uur later was dan dat wij dat hadden. Zouden we wéér een tijdzone door zijn gegaan? Het was op dat moment al rond 3 uur (onze tijd dan) en we hadden al besloten om voor de zekerheid de cabin te bellen dat we la(a)t(er) zouden arriveren. Bij de auto aangekomen zag ik dat we geen bereik hadden, dan maar bellen in het eerstvolgende plaatsje, In Mt. Carmel, waar we ook nog zouden tanken. Ook maar gelijk even vragen hoe laat het dan was. Het bleek inderdaad weer een uur later te zijn, dus het was ineens al 5 uur, terwijl we nog zo’n 2 uur moesten rijden. Op de bevestigingspapieren stond dat we vermeld hadden zo rond 17:00 uur te arriveren, dus het was goed dat ik belde. Het nummer van onze cabin kreeg ik door met de melding, dat de deur open zou staan en de sleutel binnen op de tafel zou liggen.

Het was nog 2 uur rijden door mooi landschap; ongelooflijk hoe het landschap zo steeds kan wisselen. Onderweg reden we langs een aantal mooie ranches en leuke western plaatsjes zoals Hatch. Vlakbij de ingang van Bryce Canyon was een Subway, waar we een broodje hebben gekocht als avondeten. Bij de cabins is ook nog wel een store, maar we weten niet tot hoe laat die open is en anders hebben we geen eten.

Een echt adres van de cabins hebben we niet, alleen dat het waarschijnlijk in het Kodachrome State Park ligt, dus rijden we daar naartoe. Bij de ingang van het park maar even gevraagd en we zaten er nu op ¾ mijl vandaan. We moesten het park zelf in. Bij de cabin aangekomen wacht ons een aangename verrassing: we hadden een primitief hutje verwacht, maar niets blijkt daarvan waar. Er staan zelfs een koelkast en magnetron in!! En een mooie badkamer, dat hadden we helemaal niet verwacht. Maar het mooiste is toch wel de ligging: middenin het park zelf, 6 cabins naast elkaar met het prachtigste uitzicht dat je je maar kunt voorstellen en dat in volle stilte. De zon ging bijna onder, dus de 1e foto hiervan is al gemaakt. Uiteraard plaatsen we nog wel foto(‘s) van de cabin. We hebben ons broodje gegeten want de store bleek inderdaad gesloten te zijn, foto’s uitgezocht voor het verslag en het verslag geschreven. Met m’n mobieltje in de hand heb ik met de ‘app’ Google Sky Map nog wat sterren(beelden) bekeken, waarvan opviel dat ik de planeet Jupiter heel helder en duidelijk zag. Zoals al verwacht is er geen internetverbinding. Nu heb ik nog geen idee waar en wanneer dit verslag geplaatst wordt. Wat kan het midden in de natuur toch mooi zijn…

Morgen Bryce Canyon in!

PS: dit verslag heb ik online gezet op zondag 26 oktober, 22:58 uur, in Las Vegas