Etna
Door: Erwin
Blijf op de hoogte en volg Erwin en Mathilda
28 Mei 2012 | Italië, San Marco
Vandaag letterlijk en figuurlijk het hoogtepunt van onze rondreis … de Etna ! De Etna is bepalend voor het Siciliaanse landschap. Eerder tijdens onze rondreis hebben we deze vulkaan van verschillende kanten zien liggen, zelfs vanuit Enna in centraal Sicilië. De Etna is de grootste werkende vulkaan van Europa en houdt het oostelijk deel van Sicilië in zijn greep. De meest recente erupties dateren van 2001, 2002 en 2006. Een Italiaanse schrijver noemde de Etna ooit een grote kat, die rustig ligt te spinnen en nu en dan wakker wordt. Vandaag was zij in ieder geval rustig.
Eerst zijn we vanaf het hotel naar Linguaglossa gereden, een plaatsje dat aan de rand van het Parco dell’Etna ligt. De weg vanuit Linguaglossa biedt ons al een prachtig zicht op de top van de Etna en langs de weg zijn al een beetje de gevolgen van de uitbarstingen traceerbaar. Vervolgens gaat de weg alleen maar omhoog door prachtige bossen, uiteraard gaat dit gepaard met het nodige bochtenwerk.
Onze eerste bestemming is Piano Provenzano. Mocht je eerder de lavastukken nog niet zien opgevallen, nu is er geen ontkomen aan. Uiteraard maken we hier de nodige foto’s en zien hier dat je ook op jeepsafari kunt gaan. Leuk, maar we willen nog meer van het park zien en rijden daarom via Zafferana Etnea door naar Rifugio Sapienza. Onderweg komen we veel bussen vol met toeristen tegen die al op de terugweg zijn, dus dat beloofd wat als we bij Rifugio Sapienza zijn.
Rifugio Sapienza ligt op 1.900 m. hoogte en vormt het startpunt voor veel wandelaars. Maar hier kan je ook de kabelbaan naar boven nemen en daarna met de jeep verder naar de top. Omdat dit een stuk sneller gaat hebben we maar voor deze optie gekozen. Na onze auto te hebben geparkeerd zijn we ons eerst gaan omkleden, want het kan daar boven behoorlijk koud zijn. Dus de korte broek uit, de lange broek, fleecevesten en goede wandelschoenen aan.
Vanuit de gondel naar boven komen we onderweg verschillende grote sneeuwplaten tegen. ’s Winters wordt hier gewoon geskied. Bij het bergstation op 2.500 m. zijn we overgestapt in de jeep, die ons naar een van de kraters op 2.900 m. hoogte brengt. Bovenaan aangekomen moest ik heel even aan dat liedje van het tv-programma Pisa uit de jaren ’80 denken, “brrr … wat is het koud hè?” Die gedachte maakt al heel snel plaats voor fascinatie. Wat is de natuur toch mooi en wat kan zij toch van die fascinerende landschappen maken. Met een gids zijn we verder naar de krater gelopen. Met eigen ogen zien we nu pas echt dat de Etna er rustig bij ligt, uit de krater komt alleen maar stoom. Wel een prachtig moment om nooit te vergeten … Hoe vaak we de krater op de foto hebben gezet, weten we niet, maar er zit vast wel een aardig plaatje bij. Ook al is het weer ons vandaag boven niet goed gezind, de mist en wolken maakten het hier bijzonder en mysterieus. We lopen ook nog door de sneeuw. Na de vele foto’s zijn we weer in de jeep teruggereden naar het bergstation, waar we een lekker panini en een theetje hebben genuttigd.
Inmiddels is het al 3 uur geworden, dus hoogste tijd om weer in het kabelbaantje te stappen naar de auto toe. In het gondeltje moeten we rustig op het stoeltje blijven zitten, want anders zwabbert het gondeltje teveel heen en weer. In de auto zijn we slingerdeslang verder naar beneden gereden naar Nicolosi. Onderweg zijn we nog een tweetal huisjes tegengekomen, die door de lava waren opgeslokt, maar nu deels waren uitgegraven. Nicolosi ligt ook weer aan de rand van het park, maar dan aan de zuidzijde.
We hebben even overlegd hoe we terug richting Giardini Naxos zouden rijden. Van ons hotel hadden we nog een leuke route van “Aetnean Villages” (wat is de Nederlandse vertaling hiervan? Etnische dorpen ;) ?) gekregen, dus dat lijkt ons wel een leuke route terug. Nu pas wordt onze aandacht gevestigd op de vruchtbare grond rond de Etna, hier doen de druiven, de citrusvruchten en de olijven het errug goed.
In Giardini Naxos hebben we aan de lungomare een paar panini’s besteld, want morgenavond – helaas onze laatste avond op Sicilië – willen we toch echt afsluiten met een pizza!
Eerst zijn we vanaf het hotel naar Linguaglossa gereden, een plaatsje dat aan de rand van het Parco dell’Etna ligt. De weg vanuit Linguaglossa biedt ons al een prachtig zicht op de top van de Etna en langs de weg zijn al een beetje de gevolgen van de uitbarstingen traceerbaar. Vervolgens gaat de weg alleen maar omhoog door prachtige bossen, uiteraard gaat dit gepaard met het nodige bochtenwerk.
Onze eerste bestemming is Piano Provenzano. Mocht je eerder de lavastukken nog niet zien opgevallen, nu is er geen ontkomen aan. Uiteraard maken we hier de nodige foto’s en zien hier dat je ook op jeepsafari kunt gaan. Leuk, maar we willen nog meer van het park zien en rijden daarom via Zafferana Etnea door naar Rifugio Sapienza. Onderweg komen we veel bussen vol met toeristen tegen die al op de terugweg zijn, dus dat beloofd wat als we bij Rifugio Sapienza zijn.
Rifugio Sapienza ligt op 1.900 m. hoogte en vormt het startpunt voor veel wandelaars. Maar hier kan je ook de kabelbaan naar boven nemen en daarna met de jeep verder naar de top. Omdat dit een stuk sneller gaat hebben we maar voor deze optie gekozen. Na onze auto te hebben geparkeerd zijn we ons eerst gaan omkleden, want het kan daar boven behoorlijk koud zijn. Dus de korte broek uit, de lange broek, fleecevesten en goede wandelschoenen aan.
Vanuit de gondel naar boven komen we onderweg verschillende grote sneeuwplaten tegen. ’s Winters wordt hier gewoon geskied. Bij het bergstation op 2.500 m. zijn we overgestapt in de jeep, die ons naar een van de kraters op 2.900 m. hoogte brengt. Bovenaan aangekomen moest ik heel even aan dat liedje van het tv-programma Pisa uit de jaren ’80 denken, “brrr … wat is het koud hè?” Die gedachte maakt al heel snel plaats voor fascinatie. Wat is de natuur toch mooi en wat kan zij toch van die fascinerende landschappen maken. Met een gids zijn we verder naar de krater gelopen. Met eigen ogen zien we nu pas echt dat de Etna er rustig bij ligt, uit de krater komt alleen maar stoom. Wel een prachtig moment om nooit te vergeten … Hoe vaak we de krater op de foto hebben gezet, weten we niet, maar er zit vast wel een aardig plaatje bij. Ook al is het weer ons vandaag boven niet goed gezind, de mist en wolken maakten het hier bijzonder en mysterieus. We lopen ook nog door de sneeuw. Na de vele foto’s zijn we weer in de jeep teruggereden naar het bergstation, waar we een lekker panini en een theetje hebben genuttigd.
Inmiddels is het al 3 uur geworden, dus hoogste tijd om weer in het kabelbaantje te stappen naar de auto toe. In het gondeltje moeten we rustig op het stoeltje blijven zitten, want anders zwabbert het gondeltje teveel heen en weer. In de auto zijn we slingerdeslang verder naar beneden gereden naar Nicolosi. Onderweg zijn we nog een tweetal huisjes tegengekomen, die door de lava waren opgeslokt, maar nu deels waren uitgegraven. Nicolosi ligt ook weer aan de rand van het park, maar dan aan de zuidzijde.
We hebben even overlegd hoe we terug richting Giardini Naxos zouden rijden. Van ons hotel hadden we nog een leuke route van “Aetnean Villages” (wat is de Nederlandse vertaling hiervan? Etnische dorpen ;) ?) gekregen, dus dat lijkt ons wel een leuke route terug. Nu pas wordt onze aandacht gevestigd op de vruchtbare grond rond de Etna, hier doen de druiven, de citrusvruchten en de olijven het errug goed.
In Giardini Naxos hebben we aan de lungomare een paar panini’s besteld, want morgenavond – helaas onze laatste avond op Sicilië – willen we toch echt afsluiten met een pizza!
-
28 Mei 2012 - 20:24
Pa En Ma:
Heel,heel Bijzonder deze foto's.Dat wat je nu gezien hebt vergeet je nooit meer.Een echt hoogtepunt van deze reis ,denk ik.
En met dat kabelbaantje en het wisselende landschap.
En nu komt het einde in zicht.Hier daalt morgen de temperatuur weer.
Eind deze week 14 graden.
Morgen nog een genoeglijke dag En eet lekker nog een pizza-tje -
28 Mei 2012 - 21:15
Kellers & Co:
Wat een bijzondere ervaring zeg! Kan me voorstellen dat dit wel het hoogte punt was.... Kwam er geen warmte meer vanaf? Gezellige foto van jullie samen. Wat een aparte foto die van dat huisje wat eigenlijk bedolven was...
Die mist en kou hadden we hier ook vandaag en het was ook weer koud. Vele mensen kwamen helemaal voor niets om naar het strand te gaan, of je moet niet alleen voor het strand komen. Geniet van jullie laatste hele dag daar...ennuh neem nog maar een lekker ijsje :-) -
28 Mei 2012 - 21:23
Papa En Mama.:
Machtig, wat is dit mooi en dan lezen wij het verslag en zien de prachtige foto's.
Jullie moeten je toch wel nietig hebben gevoeld in zo'n geheel.
De foto van jullie samen is prachtig, een vergroting waard.
Dat er uit zo'n krater een geweld van enorme proporties kan komen hebben jullie dat een beetje voor kunnen stellen ? Het lijkt nu of je er een eitje in kan koken.
De hele dag ben ik in gedachten bij jullie geweest, was daarom zeer benieuwd naar wat voor een verslag en foto's kwamen. Jullie mogen weten dat ik vochtige ogen kreeg van dit alles, zo heb ik meegeleefd. Laat staan wat jullie gevoeld moeten hebben.
Morgen de laatste hele dag op Sicilie, geniet ervan en maak er nog wat mooi's van.
Heel veel liefs, xxx -
29 Mei 2012 - 13:35
Wil En Stijntje:
Prachtig, wat een beleving. Dit moet geweldig zijn om dit alles te mogen ervaren. De bijzondere foto's al. En jullie hebben het met eigen ogen mogen zien. Bijzonderheden die jullie voor de rest van jullie leven, in jullie herinnering kunnen terugroepen. Ook jullie foto, een liefdespaar forever! Op naar de laatste dag van jullie vakantie, en op...naar de laatste avond met de...PIZZA..op Sicilie! Bedankt voor de geleverde prestatie, in iedere keer zo'n bijzonder verslag. CHAPEAU!! Een goede terugreis toegewenst en een hele dikke kus van ons, Wil en Stijntje -
29 Mei 2012 - 19:39
Marjolein:
Wat een mooie en bijzondere foto's en een mooi verhaal.
De foto's zijn een mooie aanvullng op het beschreven verhaal.
Jeetje wat gaat het hard.
Dacht ff kijken hoeveel dagen jullie nog weg blijven maar zie dat het er nog maar 1 is!!!!
Geniet nog ffies
Liefs, Marjolein
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
