Alice Springs

Vanmorgen lekker uitgeslapen, want de laatste 2 dagen was het wel heel vroeg uit de veren. Als eerste hebben we onze was in een wasmachine gestopt, zodat we de rest van de vakantie weer voort kunnen. Daarnaast was het, na de excursie van afgelopen, ook hard nodig. De broeken waren aardig rood van het zand. Terwijl de was draaide hebben we op Todd Mall een lekker ontbijtje gescoord: een heerlijke omelet met een kopje thee. Daarna de was in de droger gegooid (ook maar 25 minuten) en de kamer een beetje opgeruimd. Zo, dat is ook weer lekker gedaan.

Vandaag zijn we verder Alice Spings en haar highlights eens goed gaan bekijken. We zijn begonnen bij de RFDS (de Royal Flying Doctor Service). In de jaren ‘80 was ik een enorme fan van deze gewéldige Australische serie op tv, dus hier moesten we naartoe. Er was een klein museumpje met oude communicatieapparatuur en de binnenkant van een vliegtuig van de RFDS. We kregen een korte film te zien over het goede werk dat de RFDS gedaan heeft en dat zonder de RFDS veel mensen overleden zouden zijn. Helaas wordt in het RFDS centrum in Alice Springs geen telefoon aangenomen met de hulpverzoeken, maar in dit centrum wordt de administratie van de vluchten bijgehouden. Op het moment dat wij er waren is er een vliegtuig vetrokken om iemand op te halen en te vervoeren naar het ziekenhuis in Alice Springs. De reikwijdte van dit station is zo’n 600 km rondom Alice Springs; binnen 1 ½ uur kan er een vliegtuig in de uiterste regio van het gebied zijn.
Na de RFDS zijn we gaan lunchen in een overdekte mall en heeft Erwin een nieuwe koffer gekocht. Ondanks dat hij een Samsonite koffer heeft, is het slot na 23 jaar verbogen en gaat nu wel heel gemakkelijk open. Ook al heeft hij met een theelepeltje nog geprobeerd het recht te buigen, het sloot niet helemaal lekker meer. Aangezien we nog in 3 vliegtuigen komen heeft hij maar een nieuwe Qantas koffer gekocht (met 10 jaar garantie) om geen enkel risico te lopen. Toch nog een voordeeltje: de cabinkoffer (normaal AUD 139,- = EUR 85,-) kreeg hij er gratis bij! Omdat we onze sightseeing zonder de koffer wilden doen, hebben we deze eerst maar weer terug gebracht naar het hotel (5 min. lopen). Daarna weer verder met onze sightseeing.
Eerst naar het Old Stuart Town Goal: de oude gevangenis die in 1909 in gebruik is genomen. Dit is het oudste gebouw in Alice Springs! Vervolgens naar het Old Courthouse: in 1928 ontworpen en gebruikt tot 1980, toen een nieuw gerechtsgebouw in gebruik werd genomen. Snel verder gelopen, want ik wil tijdens onze huwelijksreis niet aan werk worden herinnerd!!
Met 34 graden op de thermometer hebben we vervolgens de Anzac Hill beklommen: vanaf deze heuvel heb je een prachtig uitzicht over de stad. Gelukkig stond er een klein briesje zodat we de hoge temperatuur niet echt voelden en we lekker vanaf een bankje het drukke leven in Alice Springs hebben zitten aanschouwen. Zo…dit waren de hoogtepunten van Alice Springs.

’s avonds hebben we, nadat Erwin de nieuwe koffer had ingepakt, gegeten bij de Italiaan. We wilden eerst bij een steakhouse gaan eten, maar daar stond niets lekker tussen (“O?” hoor ik sommige mensen al denken). Toen zijn we bij Kellers gaan kijken (jawel…ik wist overigens niet dat er familie van jullie hier zit), maar ook daar stond niets lekkers op de kaart en dus zijn we bij de Italiaan beland, waar we samen een heerlijke grote pizza tropical hebben gedeeld (we zijn nu niet voor niets getrouwd). Weet je wat het is met dit warme weer, je hebt geen trek in zware maaltijden dus zo’n steak valt dan al weer snel af.

Daarna weer eens een lekker tukkie doen. Helaas konden we geen uitbreiding van de uitchecktijd in het hotel krijgen, dus om 10 uur de volgende ochtend (donderdag 22 oktober) stonden we alweer buiten. De bagage weer even opgeslagen in het hotel want het is lastig om dat de hele dag mee te zeulen.
We zijn weer terug gegaan naar het Old Stuart Town Goal, dat uitsluitend ’s morgens geopend is. Bij een aardige gepensioneerde meneer moesten we totaal 4 dollar entree betalen (2,40 euro) om de binnenkant te bezien. Stelde niet veel voor: er was een gedocumenteerde “tentoonstelling” te zien van de geschiedenis van de gevangenis. Na 10 min. stonden we weer buiten.
De tijd tot aan het ophalen door de taxi hebben we opgevuld met een lunch in de overdekte shopping mall, wat boodschapjes doen, een verse jus drinken op de Todd Mall en luieren op een ligbad aan de rand van het zwembad van het hotel.

Om 16.00 uur werden we opgehaald door een witte “limousine”, een Holden Stateman, die ons naar het station heeft gebracht voor ons volgende avontuur: met de Ghan trein naar Darwin.