Laatste dag Sydney

Vannacht weer heerlijk geslapen…wat scheelt het toch dat je een flink donkere kamer (vanwege goed verduisterende gordijnen) hebt! Je wordt dan ’s morgens ook verrast als je de gordijnen opentrekt…weer een clear blue sky en dat terwijl er bewolking voorspeld was. (Aan het eind van de dag konden we zeggen dat de weersvoorspellers er dus net als in Nederland, gelukkig vaak naast zitten, want zoals uit de foto’s weer blijkt, hadden we weer een prachtige dag!)

Onze laatste dag Sydney…de highlights hebben we al gezien, dus tja..wat zullen we dan doen. Dan maar, net als in New York, een brug overlopen. Nee natuurlijk niet zomaar een brug, maar de Sydney Harbour Bridge. Over deze brug kun je zelfs ook nog op een andere manier heen gaan en dat is door een ‘bridgeclimb’ en over de hoogste bogen van de brug lopen. Nou,dat heb ik Erwin maar niet aangedaan, met z’n hoogtevrees (was ook overigens belachelijk duur).
Het zicht wat wij nu hadden was er niet minder om, want we zijn in één van de vier peilers naar het platform gelopen voor ‘some stunning views’. Dit is een mooi alternatief gebleken voor het zicht van bovenaf op het Opera House. In de Sydney Tower gisteren was dit namelijk tegengevallen, dus gelukkig hebben we dit gedaan. De foto van ons 2-en is door een sporter gemaakt. Momenteel zijn hier in Sydney de World Master Games (of zoiets) aan de gang en overal door de stad kom je de (uitgesporte) sporters tegen. Overigens lijkt het soms wel bejaardengames als je de leeftijd van al deze sporters zou moeten schatten. Vanmiddag zagen we 2 heren op leeftijd lopen die volgens Erwin meededen aan de langzaamaanloop! In ieder geval, de vrouw die van ons een foto maakte, was klaar met golfen en helaas zonder medaille naar huis (Canada). Toen ik haar vertelde dat vanaf 2016 golfen weer in het olympisch programma is opgenomen, kon haar dag niet meer stuk. Van een Fin (overigens geen sporter) heb ik vervolgens weer foto’s gemaakt (o.a. voor zijn Facebook)…hij was een maand op vakantie in Australië.

Weer uit de peiler gekomen hebben we vervolgens de brug overgelopen en flink wat foto’s geschoten. Je kunt je een tijd met fotorolletjes bijna niet meer voorstellen zoveel foto’s worden er gemaakt. Inmiddels was het wel weer tijd voor iets te happen en in The Rocks hebben we een lekkere tortilla gegeten. In The Rocks was er een boerenmarkt en een weekendmarkt waar we even overheen hebben gewandeld. Niet veel bijzonders, veel toeristische dingen. Erwin had het verdere plan opgevat om een rondleiding door het Opera House te doen, nu we alle highlights al gezien hebben. Leek mij ook wel een goed plan (en ik had er tenslotte ook nog een kortingscoupon van). In het heerlijke zonnetje hebben we Circular Quay weer rondgelopen en toen we het kaartje kochten hoorden we dat de tour een kwartier later zou beginnen….wat een geluk dat we niet lang hoefden te wachten.

Steve, de tourguide, heeft ons rondgeleid en ons van een aantal nieuwtjes voorzien. In het Opera House zijn totaal 6 verschillende muziekzalen, variërend van de grote Concert Hall tot kleinere concertzaaltjes. De kleinere muziekzaaltjes waren in het eerste plan van de Deense architect niet eens opgenomen. Deze zaaltjes waren oorspronkelijk als kantoorruimte (onder de Concert Hall en het Opera Theatre) bedoeld. Het Opera House is in de jaren 70 opgeleverd en nog steeds worden er aanpassingen gedaan. De architect heeft de laatste jaren van de bouw niet in aanwezigheid meegemaakt. De bouw was in tijd en kosten flink opgelopen en de Australische regering stond niet meer achter hem. Op dat moment heeft hij ontslag genomen en is teruggegaan naar Denemarken. Andere architectenbureau’s hebben zijn werkzaamheden verder uitgevoerd. De Deense architect heeft het Opera House nooit afgezien. Hij is nooit meer in Australië geweest. Zo’n 28 jaar na de oplevering moesten er dus wat aanpassingen gedaan worden en de Australiërs hebben de Deense architect gevraagd hierover na te denken hoe het in zijn ontwerp zou kunnen passen. Nou, daar moest hij natuurlijk niets van weten, maar uiteindelijk heeft hij toch zijn medewerking verleend en heeft allerlei aanpassingen bedacht, vanuit Denemarken nog steeds. Zijn zoon, ook architect, heeft in Australië de leiding over de uitvoering van de werkzaamheden. De architect is vorig jaar, op 99-jarige leeftijd, overleden zonder zijn ‘masterpiece’ ooit te hebben gezien. Er liggen zelfs nog nieuwe plannen van hemzelf, in de kast voor aanpassingen. Een 2 jaar terug is het Opera House op de werelderfgoedlijst terecht gekomen, waarmee het Opera House één van de jongste gebouwen op de lijst is, zo niet het jongste.
Steve heeft ons meegenomen naar 2 kleinere muziekzaaltjes en naar de grote Concert Hall, waar vanavond Liza Minelli op zal treden. In de zalen mochten we helaas geen foto’s maken, dus die kunnen we jullie niet laten zien. De Concert Hall is een zaal waar 2690 mensen in kunnen. Een prachtige zaal en de akoestiek zou er heel goed zijn. Misschien ooit eens iets voor Concertante? De Concert Hall wordt niet alleen voor klassiek gebruikt, ook de finale van Australian Idol is in deze zaal geweest. Na een uur stonden we helaas weer buiten. Jullie zullen begrijpen dat wij geen spijt hebben gehad deze rondleiding te hebben gedaan.

Buiten hebben we in het zonnetje een heerlijk ijsje gegeten en ineens….kwam een cruiseship onder de Harbour Bridge door! Dat is natuurlijk een mooi gezicht waar we eigenlijk op hoopten. Gisteren lag er immers al een cruiseship aan die kant van de brug, die op het punt stond weg te gaan (de vlaggetjes die over het hele schip hingen werden naar binnen gehaald). Aan de kade in Circular Quay lag vandaag een cruiseship en toen wij naar buiten kwamen uit het Opera House waren de vlaggetjes van voor naar achter ook alweer binnengehaald. Nu kwam er dus een schip onder de brug door die we (nog) niet opgemerkt hadden. Het plaatje wat ik nog zo graag wilde hebben hebben we geschoten en tevreden konden we Circular Quay met alle hoogtepunten achter ons laten. Op naar Cockle Bay waar we voor de laatste keer gingen eten. Vandaag maar weer eens een lekkere burger gepakt (is tenslotte alweer een week geleden). De zon was inmiddels al weer onder en wij zijn naar het hotel gelopen, waar we de tas/koffer hebben ingepakt voor ons vertrek morgen.

Sydney is een ontzettend leuke stad gebleken. Wel groot, maar het centrum waar alles te doen is, is niet overdreven groot en alles is op loopafstand bereikbaar. Jammer dat Sydney zover van Nootdorp ligt, want het is een leuke stad voor een lang weekend weg.
Benieuwd waar we morgen, in Alice Springs, zullen slapen…

PS: het is nu zondagochtend, we zitten op het vliegveld. Aan het tafeltje naast ons zit Bart Brentjens, de mountainbiker. Op dit moment durf ik nog niet te vragen of ik met hem op de foto mag....misschien lukt en durf ik dat lukt.

PS 2: de foto is gemaakt...en is inmiddels bij dit verslag geplaatst.