Naar Newport

Voordat we vanmorgen vertrokken hebben we nog even het stationnetje van Hyannis op de foto gezet: een schattig stationnetje uit vroegere tijden, waarvan nog 3 keer per dag een trein vertrekt voor een toeristische route over Cape Cod.

Vandaag was maar een korte reisdag, zoals gisteren al gezegd: slechts 75 mijl. Door deze reis hebben we de staat Massachusetts verlaten en zijn we de kleinste Amerikaanse staat ingereden: Rhode Island.
We hebben weer een tolweg (brug) gehad, waar slechts $ 0,10 voor betaald moest worden. Ik heb geen tolpoortjes gezien (wel van tevoren de melding “no cash”…huh, hoe moest je er dan doorheen?). Achteraf zei Erwin dat hij wel wat boven de weg had zien hangen. Gelijk zagen we een bord langs de weg dat als we de tol gemist hadden, dat we dan konden bellen…het zal wel!

We kwamen al lekker vlot in Newport aan, wat zag het er gezellig uit, dus snel de auto parkeren. Na een lekker bakkie te hebben gedronken met een overheerlijke cupcake erbij (van de beste cupcakestore in heel New England met de wonderlijke “spreuk” “Life is short…eat a cupcake”) zijn we op pad gegaan. Newport is een gezellig plaatsje met veel nog bestaande huizen uit de 17e, 18e en 19e eeuw. Lieflijke straatjes, waarin je soms al de nadere herfst ziet arriveren, met teveel mooie houten huisjes. We zijn slinger-de-slang door de straten gegaan en kwamen uit bij de Trinity Church. In eerste instantie van buiten een kerk zoals je die hier heel veel ziet, maar van binnen “completely different”. In deze kerk waren allemaal “kerkbank boxen” (ik weet het: een slechte vertaling van “box pew”). De kerk bestaat al sinds 1698 en in die tijd konden de kerkgangers (per familie) hun eigen box kopen. In de winter gaven deze boxen nog als voordeel dat ze warm gehouden konden worden doordat de mensen hete kolen in een kolenhouder van huis meenamen. Nu hoefde er natuurlijk maar een kleine ruimte opgewarmd te worden. Iedere box heeft z’n eigen nummer en box 81 is voor welgestelde gasten die op bezoek kwamen. Zo is Queen Elizabeth II er geweest, Aartsbisschop Tutu en steeds mochten ze in deze box zitten. Van de koster kregen we te horen dat onlangs bij een begrafenis van een gouverneur, Joe Biden (vice-president) en Bill Clinton hier ook in box 81 hebben gezeten. Nou ik moet zeggen: ik heb er nu ook gezeten en het zat net als een bank in een ander box hoor!

Na onze “stads”wandeling zijn we nog even naar de haven gelopen: een drukke gezellige bedoening met een “kies je eigen kreeft restaurant”; wij hebben er alleen maar even rondgekeken.

Vervolgens hebben we de auto weer opgezocht – en gevonden – en zijn we naar de Bellevue Avenue gereden. De naam geeft al aan dat het een chique buurt is….het Beverly Hills van Rhode Island. Welgestelden die ’s zomers de hitte en malaria wilden ontvluchtten kwamen in de late 19e eeuw naar Newport en lieten hier zeer extravagante huizen bouwen, zogenaamde mansions. De meeste van deze mansions bevinden zich aan de kust, boven de kliffen, met het prachtigste uitzicht over een baai. Tegenwoordig voert er een wandelpad langs de kust, de “cliff walk”, waardoor je een mooie blik kunt werpen op de achterkant van deze mansions. Wij hebben een klein stukje van de “cliff walk” gelopen….prachtig.

Nu was het inmiddels wel tijd om onze reisgids in te stellen op het hotel, waar we zo tegen 17.30 uur waren. We blijven hier maar 1 nacht: morgen zetten we onze route voort naar Lenox, Massachusetts, een rit van zo’n 180 mijl.

O ja: vandaag hebben we bericht van het reisbureau ontvangen. Onze reis kunnen wij “gewoon” voortzetten en bij eventuele problemen die zich voordoen, kunnen we een telefoonnummer bellen, dat we hebben gekregen…zal wel loslopen!