Stowe
Door: Mathilda
Blijf op de hoogte en volg Erwin en Mathilda
05 Oktober 2013 | Verenigde Staten, Stowe
Wát een mooie laatste dag hebben we vandaag in Stowe beleefd!
De dag begon voor ons (na een gebruikelijk ontbijt) met een parade als opening van het “Oktoberfest”…ja, dat kennen ze hier dus ook. Het is ook gelijk een beetje voor het begin van de herfst en de “foliage”. Alleen het woord parade is bijna groter dan de parade zelf. Het stelde niet veel voor, maar was wel leuk om te zien met lui in lederhosen, Duitse volksmuziek vanaf een aanhanger achter een trekker en wat rariteiten tussendoor. Met een beker koffie in onze hand hebben we ons best vermaakt, deze 20 minuten!
Hierna zijn we naar een Auto Toll Road gegaan, even buiten Stowe, vlak voor het skigebied. We hadden dit op de kaart zien staan; het was een weg naar een top van Mt. Mansfield en verder moesten we dan nog zien. Mt. Mansfield is de hoogste berg van de staat Vermont, 4.393 feet (1.340 m.). Wel grappig dus dat we in 2 staten het hoogste punt hebben bereikt (eerder dus in Massachusetts). De weg naar boven is 4,5 mijl en na een ¼ mijl houdt het verharde pad op.
Na de tol betaald te hebben (we kregen zelfs een CD mee, met instructies hoe we ons moesten gedragen en wat we allemaal konden zien én een sticker voor op de auto “This Car Climbed Mt. Mansfield”) hebben we onze weg naar boven – via enorme haarspeldbochten – beklommen. Gelukkig was er nog nét plek op de bovenste parkeerplaats, anders hadden we eerst nog een kleine mijl naar boven moeten lopen.
Helaas was het weer boven niet zo helder en kwamen van de andere kant van de berg af en toe mistflanken over. Boven kon je trailtjes lopen (waar niet in Amerika) en wij kozen voor de “Long Trail”; een trail van 1,4 mijl over de rug van de berg – via de “upper lip” en de “lower lip” – naar het hoogste punt van de berg “The Chin”. Deze trail werd ook wel de “Do the rock walk” genoemd. In het begin begrepen we het nog niet zo, maar na een tijdje best wel….alleen maar geloop, geklim en geklauter over rotsen. Maar we lieten ons niet kisten, de mist trok op, de zon liet zich zien en daarmee ook de vergezichten. Aan het eind van ons doel (bijna de top; dat was voor ons zonder bergschoenen niet haalbaar) hebben we onze klim beloond met een lekker cakeje en wat water! Gelukkig hadden we dat wel meegenomen.
Na ruim 2 ½ uur en vele foto’s verder waren we weer terug bij de auto…zo, wij hadden onze beweging voor vandaag weer gehad. Onderweg naar beneden scheen de zon prachtig door de bossen waarin we terecht kwamen en zo konden we ook weer wat mooie foto’s van de foliage maken.
Beneden aangekomen zijn we Stowe ingegaan, en daar hebben we lekker wat rondgekeken en een overheerlijk ijsje gegeten: dat hadden we wel verdiend vonden we. Erwin had als smaak: Cinnamon nogwat en ik had als smaak: Maple bacon. Het is hier ook de streek van maplesirup en alles wat nog meer van de maple gemaakt kan worden.
Na het ijsje hebben we nog wat “geshopt” en daarna zijn we maar gelijk gaan eten. Het was nog maar 17.45 uur, maar de tent waar wij wilden eten zat al stervensvol, de eerste tafelplek was pas om 20.30 vrij, maar op de terras was nog wel plaats. Daar hebben we bij 2 terrasverwarmers heerlijk gegeten: Erwin een braadworst met zuurkool – ’t is tenslotte Oktoberfest – en ik een stoofpotje.
Terug in het hotel hebben we lekker even in de sauna gezeten en daarna gebubbeld in de hot tub; dat is wel lekker voor de spieren.
Morgen gaan we deze gezellige plaats en onze mooie overnachting weer verlaten, op naar de White Mountains, naar Lincoln in de staat New Hampshire om precies te zijn. ’t Is een route van slechts 95 mijl…easy peasy dus!
De dag begon voor ons (na een gebruikelijk ontbijt) met een parade als opening van het “Oktoberfest”…ja, dat kennen ze hier dus ook. Het is ook gelijk een beetje voor het begin van de herfst en de “foliage”. Alleen het woord parade is bijna groter dan de parade zelf. Het stelde niet veel voor, maar was wel leuk om te zien met lui in lederhosen, Duitse volksmuziek vanaf een aanhanger achter een trekker en wat rariteiten tussendoor. Met een beker koffie in onze hand hebben we ons best vermaakt, deze 20 minuten!
Hierna zijn we naar een Auto Toll Road gegaan, even buiten Stowe, vlak voor het skigebied. We hadden dit op de kaart zien staan; het was een weg naar een top van Mt. Mansfield en verder moesten we dan nog zien. Mt. Mansfield is de hoogste berg van de staat Vermont, 4.393 feet (1.340 m.). Wel grappig dus dat we in 2 staten het hoogste punt hebben bereikt (eerder dus in Massachusetts). De weg naar boven is 4,5 mijl en na een ¼ mijl houdt het verharde pad op.
Na de tol betaald te hebben (we kregen zelfs een CD mee, met instructies hoe we ons moesten gedragen en wat we allemaal konden zien én een sticker voor op de auto “This Car Climbed Mt. Mansfield”) hebben we onze weg naar boven – via enorme haarspeldbochten – beklommen. Gelukkig was er nog nét plek op de bovenste parkeerplaats, anders hadden we eerst nog een kleine mijl naar boven moeten lopen.
Helaas was het weer boven niet zo helder en kwamen van de andere kant van de berg af en toe mistflanken over. Boven kon je trailtjes lopen (waar niet in Amerika) en wij kozen voor de “Long Trail”; een trail van 1,4 mijl over de rug van de berg – via de “upper lip” en de “lower lip” – naar het hoogste punt van de berg “The Chin”. Deze trail werd ook wel de “Do the rock walk” genoemd. In het begin begrepen we het nog niet zo, maar na een tijdje best wel….alleen maar geloop, geklim en geklauter over rotsen. Maar we lieten ons niet kisten, de mist trok op, de zon liet zich zien en daarmee ook de vergezichten. Aan het eind van ons doel (bijna de top; dat was voor ons zonder bergschoenen niet haalbaar) hebben we onze klim beloond met een lekker cakeje en wat water! Gelukkig hadden we dat wel meegenomen.
Na ruim 2 ½ uur en vele foto’s verder waren we weer terug bij de auto…zo, wij hadden onze beweging voor vandaag weer gehad. Onderweg naar beneden scheen de zon prachtig door de bossen waarin we terecht kwamen en zo konden we ook weer wat mooie foto’s van de foliage maken.
Beneden aangekomen zijn we Stowe ingegaan, en daar hebben we lekker wat rondgekeken en een overheerlijk ijsje gegeten: dat hadden we wel verdiend vonden we. Erwin had als smaak: Cinnamon nogwat en ik had als smaak: Maple bacon. Het is hier ook de streek van maplesirup en alles wat nog meer van de maple gemaakt kan worden.
Na het ijsje hebben we nog wat “geshopt” en daarna zijn we maar gelijk gaan eten. Het was nog maar 17.45 uur, maar de tent waar wij wilden eten zat al stervensvol, de eerste tafelplek was pas om 20.30 vrij, maar op de terras was nog wel plaats. Daar hebben we bij 2 terrasverwarmers heerlijk gegeten: Erwin een braadworst met zuurkool – ’t is tenslotte Oktoberfest – en ik een stoofpotje.
Terug in het hotel hebben we lekker even in de sauna gezeten en daarna gebubbeld in de hot tub; dat is wel lekker voor de spieren.
Morgen gaan we deze gezellige plaats en onze mooie overnachting weer verlaten, op naar de White Mountains, naar Lincoln in de staat New Hampshire om precies te zijn. ’t Is een route van slechts 95 mijl…easy peasy dus!
-
06 Oktober 2013 - 03:55
Bep Van Der Zwan:
Wat een leuk reisverslag en mooie natuur hebben jullie gezien. Ik verheugde me op de foto's, maar helaas niets te zien. Niet gelukt of zo???
Toevallig hebben wij vandaag ook zuurkool met een worstje gegeten. GJ wilde dat al in de zomer, maar dan moet ik er nog niet aan denken. Nu is hij zo druk met peren schillen, hele emmers vol, dat hij die zuurkool nu wel had verdiend!
Hopelijk is het een foutje dat die foto's er niet bij zijn en komen ze alsnog.
In ieder geval een goede reis naar jullie volgende overnachtingsplaats.
Veel liefs. -
06 Oktober 2013 - 07:51
:
De foto's staan er nu wel hoor Bep.
Wij hadden het plaatsje Stowe gegoogled en kwamen bij 'afbeeldingen' een paar keer jullie foto tegen van het witte kerkje in de 'foliage' . Leuk.
Toch is het grappig als je zo'n parade meemaakt.. ook al stelt het minder voor dan je verwachtte. Het is waarschijnlijk een hoogtepunt in het stadje zelf. (weet je niet wie daar voor op die tractor zat met dat rode shirt.. die voelde zich niet best zo te zien.. haha
En dan een flinke voettocht... goed hoor... dan mag je best een ijsje eten; was het net zo lekker als Ben en Jerry's?
Dat waren dus weer een paar mooie dagen.
Veel plezier vandaag, en lekker een kort ritje.
groetjes van ons -
06 Oktober 2013 - 09:03
Bep Van Der Zwan:
Schitterende foto's. Wat mooi al die "juichende" herfstkleuren. Wat een goed gevoel moet dat zijn om zo hoog te hebben geklommen en dat zonder bergschoenen. -
06 Oktober 2013 - 11:32
Papa En Mama.:
Hoi hoi.
Wel apart hoor om een Duits oktoberfeest in Amerika te "vieren".
Jullie zijn lekker actief geweest zowel met auto als lopend en gelijkertijd prachtige foto's gemaakt voor jullie en ons. Zo ook weer de herfstkleuren. Dank je wel.
Dat Erwin in Amerika braadworst met zuurkool zou eten had je thuis niet kunnen bedenken,haha.
Goeie reis naar volgende bestemming.
Groetjes uit een zonnig Scheveningen, xxx -
06 Oktober 2013 - 20:11
Schluter:
Hallo Mathilda en Erwin,
Hier zijn we dan ook weer eens.Druk,druk,druk en moe.Ik ben ook niet zo vlug als Mathilda met de computer.(Toen ik voor het eerst achter de computer zat moest ik alle letters opzoeken)
Maar ik heb weer nieuwe energie opgedaan. Mijn Bridgepartner gaf een diner in het Hooihuis .Vlak bij het OUTLETCENTRE.Ben net thuis
EN nu de reis. Mooie foto"s en ook heel wat belevenissen en indrukken, denk ik.Dat kunnen ze je in ieder geval niet meer afnemen.
We hopen op een verdere voorspoedige reis.De helft zit er alweer op.
Wat leuk trouwes die"" Duitse optocht" Zoiets verwacht je niet zo gauw daar.
Nou"jongelui"het allerbeste maar weer en geniet er met volle teugen van.
Veel liefs,Pa en Ma -
11 Oktober 2013 - 16:07
Gina:
Msschien heb ik iets gemist...maar wat hebben ze daar toch met Duitsland en oktoberfeest...
Je zou toch denken ..hebben daar vandaan ook mannen in de 2e wereldoorlog naar Europa gestuurd...heel apart.
Wat een mooie foto met dat witte kerkje...
Nog maple syrup voor thuis geshopt? Mmmmm...
Ennuh een stoofpotje lijkt me vandaag ook wel lekker..
Xxx
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
