Dag 9: naar El Calafate

Vandaag voor de verandering weer eens een reisdag, maar deze is anders dan de andere reisdagen. We zullen ons vandaag met een binnenlandse vlucht 1.424 km zuidelijker gaan begeven en vliegen naar El Calafate. Om 9 uur moeten we bepakt en bezakt klaarstaan in de lobby van het hotel. De bus die ons naar het vliegveld zal brengen is op tijd, zodat we binnen een ½ uur op het vliegveld staan.

Het blijkt dat we vliegen met Aerolíneas Argentinas, vluchtnr. AR1692, de Argentijnse KLM, want ook dit vliegtuig is blauw/wit. We voelen ons dus wel thuis! De vlucht staat ingepland om 11.25 uur, maar als om 11:03 uur blijkt dat iedereen al in het vliegtuig zit, vertrekken we. We vliegen over het Andesgebergte, maar het is niet helemaal onbewolkt gedurende de hele vlucht. Als we de landing inzetten komen we weer onder het wolkendek terecht en zien we uitgestrekte vlaktes, nog steeds besneeuwde toppen, een ijsblauwe rivier en een meer, Lago Argentino.

Al snel heeft iedereen zijn eigen bagage weer en worden we met een shuttlebus naar ons hostel gebracht. Onderweg zien we de 1e condor van deze reis! Ja, ook wij kunnen dus voortaan meedoen aan “Op zoek naar de condor”!

In het hostel aangekomen – gelukkig hebben we een eigen kamer en geen slaapzaal – krijgen we een briefing van Mieke over hoe de komende dagen gaan verlopen. Morgen gaan we alweer naar de volgende plaats – El Chaltén – en daar zullen we zelfstandig gaan wandelen en op een andere dag zullen de meesten van ons een icetrekking gaan maken. We horen het allemaal aan en slaan het op op onze harde schijf en voor de zekerheid in een memo op m’n telefoon.

Na het praatje van Mieke zijn Erwin en ik het dorpje ingelopen en hebben een tentje opgezocht waar we wat zouden kunnen eten en waar ik weer een dag op deze site kon gaan plaatsen. Dat tentje was al snel gevonden en we bestelden beiden een wijntje….het is tenslotte vakantie. Aangezien wij er zo’n enorme bak pinda’s bij kregen, hebben we het eten maar laten zitten en uiteindelijk nog een tweede wijntje besteld.

Na het plaatsen van het verslag hebben we de hoofdstraat doorgelopen en wat winkeltjes vanaf de buitenkant bekeken. We komen nog 2x in deze plaats terug, dus we hebben vermoedelijk nog tijd zat om El Calafate nader te bekijken. Voor nu alvast wel wat nadere info. El Calafate is in 1927 gesticht. In het begin was het niet meer dan een bescheiden pioniersdorp, omringd door vlakke weilanden. Met het toerisme is het dorpje gegroeid. El Calafate dankt zijn naam aan de plaatselijk veel voorkomende struik, met gele bloemen en zwarte bessen, waarvan je heerlijke jam kunt maken.

Mieke had voor de groep tafels in het restaurant van de hostel gereserveerd, want ze schijnen er heerlijk eten te hebben. Daar hebben wij dus ook maar gebruik van gemaakt. Wij hadden een stoofpotje met rundvlees en diverse groentes, in rode wijn gesmoord. Het was héééérlijk!!

Met ons buikje vol zijn we naar bed gegaan en hebben vervolgens de wekker weer eens op 6.00 uur gezet….het is tenslotte zondag morgen :)